Enrique Granados Campiña (‘Hiszpański Chopin’) (1867 – 1916): kompozytor i pianista.
Kiedy pianista Enrique Granados po raz pierwszy pojawił się na scenie 20 kwietnia 1890 roku, krytycy byli pod wielkim wrażeniem i zapowiadało to wszystko to, co miało artystycznie zaistnieć w najbliższej przyszłości. Jego gra przepełniona była, jak pisywali jemu współcześni, niezwykłą duchową delikatnością, dającą efekt fortepianowej poezji. Po ukończeniu studiów w Paryżu w 1889 roku, Granados powrócił do rodzimej Barcelony i rozpoczął karierę zawodową poprzez występy, komponowanie i nauczanie. W 1892 roku poślubił córkę waleckiego biznesmena (o zjawiskowym nazwisku), tj. Marię de los Desamparados Gal y Lloveras, …nazywaną dla pewnego uproszczenia Amparo. Pomimo oczywistych słabości hiszpańskokrwistego, przystojnego kompozytora do swoich studentek, które lubiły i nie omieszkiwały czasowo zajmować miejsce jego własnej żony, małżeństwo było udane, owocne i odporne na wszelkie pomniejsze kryzysy.
W jednym z listów do młodej żony kompozytor skreślił jak się później okazało złowróżbnie prorocze słowa: „kocham cię bardziej niż własne życie”. I tak..., przejmująco jawi się sama przedwczesna śmierć kompozytora. Zaproszony w 1916 roku na premierę inscenizacji swojego dzieła ‘Goyescas’ do Metropolitan Opera, wracał następnie z rodziną do Europy, ale przez Anglię, gdyż nie pasował rozkład żeglugowy bezpośredniego statku do Hiszpanii. Na kanale La Manche niemiecki u-boot storpedował ów zastępczy dla kompozytora statek. Żona Granadosa znalazła się w wodzie. Próba ratowania jej przez męża nie powiodła się i oboje utonęli osierocając sześcioro swoich dzieci. Ciał nigdy nie odnaleziono.
Muzyka Granadosa pozostaje zróżnicowana i wieloaspektowa, choć zasadniczo jawi się jako późnoromantyczna. Kompozytor pozostawał pod silnym wpływem XIX-wiecznego europejskiego romantyzmu, zwłaszcza muzyki Schumanna i Chopina. Granados i Schumann bezwiednie podzielali szereg poglądów. Obaj kompozytorzy oparli znaczną część swojej muzyki na nieustannym przetwarzaniu emocji, ożywionej przez bogactwo różnobarwnych rozwiązań harmonicznych.
):
Granados – Complete Piano Music (Antologia 6CD) – gra Martin Jones (bardzo dobra praca):
